இருபது ஆண்டு நிறைவு 7 - தென்னமெரிக்கா

ஐஜின் –பகுதி 2 தென்னமெரிக்கா.

     

டிரை டாக்கில் கப்பல்கள் நிறுத்தும் போது 

என்னையும் டி சில்வாவையும் இரு அணிகளாக பிரித்து உதவிக்கு ஒவ்வொரு டிரெயினிங் ஒ எஸ் உடன் காலை ஆறு முதல் மாலை ஆறு வரை பணி. பலாஸ்ட் தொட்டிக்குள் பெரிய இரும்பு பிளேட்டுகள் மாற்றுதல் போன்ற மிகப்பெரிய கடினமான பெரிய வேலைகள். காலையில் பணி விவாதம் முடிந்து தேவையான இரும்பு பிளேட்டுகள், காஸ் பாட்டில்கள், வெல்டிங் சாதனங்கள் அனைத்தயும் போசன் குழுவினர் கயிறு கட்டி பலாஸ்ட் தொட்டிக்குள் இறக்கி விடுவார்கள். பாதுகாப்பு முறைமைகளை சரியாக கடைபிடிக்கிறோமா என காப்டனும், முதன்மை அதிகாரியும் அவ்வப்போது வந்து சோதித்து செல்வார்கள். இஞ்சின் பிட்டர் மும்பையின் மனோஜ் டி சில்வாவின் பெரியம்மா மகன். தம்பி டி சில்வாவுக்கு முதல் கப்பல் ஆதலால் மனோஜ் அவ்வப்போது வந்து பார்த்து ஆலோசனைகள் தருவார். மனோஜ் மிக திறமையான பிட்டர்.

ஜப்பானில் கார்களை ஏற்றவும், இறக்கவும் செய்தபின் கப்பல் தாய்லாந்தை நோக்கி புறப்பட்டது. தாய்லாந்தின் லாம் ஜ பாங்க் துறைமுகத்தில் அனைத்து கார்களும் இறக்கப்பட்டு, அங்கேயே ட்ரை டாக்கில் கப்பல் தூக்கி நிறுத்தப்பட்டது. இரண்டரை ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை கப்பலை ட்ரை டாக்கில் நிறுத்தி செய்ய வேண்டிய அனைத்து பராமரிப்பு பணிகளையும் செய்து சான்றிதழ் பெறுவது கட்டாயம். ட்ரை டாக்கில் மட்டுமே சில பணிகளை செய்யமுடியும். 

எனது இரண்டாவது ட்ரை டாக் இது. முதன்மை அதிகாரி கோவாவின் ராயன் என்னை முழுமையாக பயன்படுத்திக் கொண்டார். பன்னிரெண்டு மணிநேர பணிக்குப்பின் இரு இரவுகள் நண்பர்களுடன் பட்டாயா பீச் போய் வந்தேன். பட்டாயா கடற்கரையின் முக்கிய வணிகம் குடி, விபச்சாரம். உலகின் மிக முக்கிய சிவப்பு விளக்கு பகுதி. உலக சுற்றுலா பயணிகளால் எப்போதும் நிறைந்தே இருக்கிறது பட்டாயா. இரவு ஒன்பதுமணிக்கு மேல் தான் இந்த இடம் முழுமையாக விழிக்கத் தொடங்கும். இரவில் மட்டுமே வாழும் அழகிகள் மற்றும் இரவு வியாபாரிகளுக்கானது பட்டயா. முந்தைய கப்பல் ஸ்டேயிட்ஸ் வென்சர் சரக்கு ஏற்ற துறைமுகத்தில் அணைந்ததை கண்டு அங்கு சென்று உடன் பணிபுரிந்தவர்களை சந்திக்கும் வாய்ப்பும் கிட்டியது.

ஆறு நாட்களுக்குப்பின் கப்பலை டாக்கிலிருந்து தண்ணீரில் இறக்கி பின் ரிப்பேர் யார்டில் ஏழு நாட்கள் பணிகள் பணிகள் நடந்தன. எண்ணெய் தொட்டிகளை சுத்தப்படுத்தவும், வேறு நிறைய பணிகளுக்கும் ஏராளமான பெண்கள் வந்திருந்தனர். மிக கடின பணிகளையும் இப்பெண்கள் மிக சாதாரணமாக செய்வதை கண்டபோது அவர்களது அனுபவம் புலப்பட்டது.

ட்ரை டாக் முடிந்தபோது இங்கேயே கப்பல் சரக்குகளை ஏற்றும் உத்தரவு வந்தது. பணி ஒப்பந்தம் முடிந்த, காப்டன் காஸி, முதன்மை அதிகாரி ராயன், சமையல்காரர் ஹுசைன், போசன் ட்ரை டாக் மற்றும் ரிப்பேர் பணிக்காக வந்த இரு ட்ரைனிங் ஒ எஸ் மற்ற பணியாளர்களுடன் டி சில்வாவும் ஊருக்கு செல்லும் உத்தரவு வந்தது.

புதிதாய் வரும் காப்டன் மனைவி, மகனுடன் வருவதால் முதன்மை இஞ்சினியர் பக்ருதீன் தன் மனைவி, இரு மகன்களை கப்பலுக்கு அழைத்தார். கப்பலில் (life boat) லைப் போட் எனப்படும் ஆபத்துகால படகின் கொள்ளளவு முப்பது பேர் மட்டுமே. அதனால் கப்பலின் பணியாளர் மற்றும் பயணிகள் முப்பதுபேருக்கு மேல் அனுமதி இல்லை.

மனோஜ் என்னிடம் “காப்டனுக்க மக வரல இல்லேன்னா நீயும் ஊருக்கு போயிருப்பா ஷாகுல், உன் பேரு லிஸ்டில் இருந்தது. தப்பிட்டா ஆறு மாசம் கழிச்சி சேந்து போலாம் ஊருக்கு” என்றார்.

ட்ரை டாக்க்கிலிருந்து வெளிவந்த கப்பல் அருகிலேயே துறைமுகத்தில் கட்டப்பட்டு கார்கள் ஏற்றப்பட்டன. ஊருக்கு செல்பவர்கள் புறப்பட்டனர். புதிய காப்டன் மற்றும் பணியாளர்கள் மற்றும் காப்டன், முதன்மை இன்ஜினியரின் குடும்பமும் கப்பலுக்கு வந்தார்கள்.

அங்கிருந்து சிங்கப்பூர் சென்று கார்கள் ஏற்றப்பட்டன. பெரும்பாலும் இந்திய தயாரிப்பான மாருதி சுசுகியின் ஆல்டோ வகை சிறிய கார்கள். குர்காவில் தயாரிக்கப்பட்டு மும்பை துறைமுகம் வழியாக சிங்கையில் வேறு கப்பலில் இறக்கப்பட்டதை எங்கள் கப்பலில் ஏற்றினர்.

முழுமையாக கார்களால் நிறைந்த கப்பல் சிங்கையிலிருந்து தென்னமெரிக்காவின் சிலியை நோக்கி பயணித்தது. எனது முதல் நீண்ட பயணம் அதுதான். இருபத்தியாறு நாட்கள் மொத்தம் பதிமூன்று மணிநேரம் கடிகாரம் முன் நகர்த்தப்பட்டு ஒரு நாள் பின்னால் நகர்த்தப்பட்ட முதல் அனுபவம்.

சிலியின் சான் ஆன்டோனியாவில் நல்ல குளிர். அங்கிருந்து பெரு, இக்குவாடர், கொலம்பியா, கோஸ்டாரிக்கா, நிகராகுவா, ஹோண்டருஸ், எல்சால்வடோர், குவாத்திமாலா மற்றும் மெக்சிகோவின் அக்கபுல்கோ துறைமுகங்களுக்கு சென்றது. தினமும் அல்லது இரு தினங்களுக்கு ஒருமுறை கப்பல் துறைமுகம் அணையும். கோஸ்டாரிக்காவின் கேட்சல் இகுவாடரின் கெயாக்கில் (Guayaquil)ஹோண்டருசின் அக்கஜுட்லா போன்ற ஊர்களின் பெயர்களை ரசித்தேன். கொலம்பியாவின் புனவெந்துரா இந்திய பெண்களின் பெயரை ஒத்து இருந்ததால் மனதுக்கு நெருக்கமாக இருந்தது. அந்த ஊர்களும் பச்சை பசுமையாக, மலை முடிவில் மலையும், அழகான பெண்களையும் கொண்டதாக இருந்தது.

Acapulco

மெக்ஸிகோவின் அக்கபுல்கோவில் முழுமையாக கார்கள் ஏற்றபட்டு மேலே சொன்ன அனைத்து நாடுகளிலும் கார்களை இறக்கி கடைசி துறைமுகமான சிலியின் சான் ஆண்டானியோ செல்ல ஒரு மாதம் ஆகும். அங்கிருந்து காலியான கப்பல் மெக்ஸிகோவிற்கு பத்து நாள் பயண தூரமே. சிலியில் நல்ல குளிராக இருக்கும், மெக்ஸிகோவில் தமிழ்நாட்டின் கோடையை போலவே வெப்பம். 

Mexico beach

இந்த நாடுகளிலெல்லாம் பேசிய மொழி ஸ்பானிஷ். அந்த மொழி மட்டும் தெரிந்தால் மத்திய அமெரிக்க, லத்தின் அமெரிக்க, தென்னமெரிக்க நாடுகளை சிரமமின்றி சுற்றி வந்துவிடலாம் என்பது உறுதி.

காப்டன் ஜாவித் அஹ்மத் நல்ல அனுபவமுள்ளவர். பண்பானவரும் கூட. வாய்ப்பு கிடைக்கும்போதெல்லாம் வார இறுதி நாட்களில் பார்ட்டி நடத்தினார். காப்டனின் மனைவி மிக நன்றாக இஸ்லாமிய உணவுவகைகளை சமைப்பவர்.

 

மூன்றாம் இன்ஜினியர் , போசனுடன் 

துறைமுகங்களில் அவரே பையுடன் மனைவி மற்றும் சமையல்காரர் லூயிசுடன் சென்று வேண்டிய உணவுப் பொருட்களை குறைந்த விலைக்கு கிடைக்கும் இடங்களை தேடி வாங்கி வந்தார்.

ஆசியா கண்டத்தின் மறுபுறம் இருக்கும் தென்னமரிக்க நாடுகளை எட்டாம் வகுப்பு புவியியல் பாடங்களில் படித்திருந்தேன். இந்த நாடுகளில் பாதம்பதித்த போது எல்லையில்லா மகிழ்ச்சியையும் அடைந்தேன். கடலில் வெட்ட வெளியில் ஆபூர்வமான சூரிய உதய, அஸ்தமன காட்சிகள் பெரும் கிளர்ச்சியை தந்தது. 

மேலும்...

நாஞ்சில் ஹமீது,

17 May 2025.

sunitashahul@gmail.com

 தொடர்புடைய பதிவுகள்: 

1. காணாமல் போன செவ்வாய்க்கிழமை 

2. இந்த வாரம் இரு வெள்ளிக்கிழமைகள்