 |
| லீடர் கிளாஸ் வகை கப்பல் |
மீண்டும் லியோ லீடர்.
“சண்டே டூ சண்டே கொஞ்சம் நீளம் இடையில ஒருநாள் போன் பண்ணி ஒரு ஹாய் மட்டும் சொல்லுங்களேன்”. என கோரினாள் சுனிதா கப்பலில் தொலைபேசி மிகுந்த செலவேறியது முப்பத்தி ஆறு டாலர்களில் ஒரு தொலைபேசி அட்டை ஐம்பத்தியிரண்டு நிமிடங்கள் மட்டுமே கிடைக்கும் அது நான் பீக் ஹவர்ஸ் எனப்படும் லண்டனின் இரவு வேளை மற்றும் சனி, ஞாயிறுகளில் மட்டும்.
 |
| என் நிறுவன கார் ஏற்றும் கப்பல் |
மாறிகொண்டிருக்கும் கப்பலின் கடிகாரத்துடன் லண்டனின் நேரத்தை கணக்கிட்டு,இந்திய நேரத்தை பார்த்து தவறாக அழைத்து முப்பது நிமிடங்களில் அட்டை காலியாகிவிடும்.
துறைமுகங்கள் செல்லும்போது அங்கிருந்து உறவினர்களுக்கு அழைப்பது இயலும். நண்பர்கள் மின்னஞ்சலில் சுகம் விசாரிப்பார்கள். ஜப்பானில் தொலைப்பேசி அட்டை விலைஅதிகம்தான்.சிங்கப்பூர்,அமெரிக்கா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவில் கொஞ்சம் மலிவான தொலைப்பேசிகள் கிடைத்தது.
இங்கே ட்ரைடாக்கில் கப்பல் நின்றபோது கப்பலின் கழிப்பறை (seawage water) கழிவுநீர் டாக்கில் கொட்ட அனுமதியில்லை.கப்பலின் அறையிலிருந்து பத்து நிமிடங்களுக்கு மேல் நடந்து அங்குள்ள பொது கழிப்பறைக்கு செல்ல வேண்டும். உள்ளே செல்லும்போது முதன்மை இஞ்சினியர் “குட் மார்னிங்” என சொல்லிவிட்டு வெளியே வருவார்.
இருபது நாட்கள் ட்ரை டாக்கில் முக்கிய பணிகள் அனைத்தும் செய்யப்பட்டது. முக்கியமாக கூலிங் ஸீ வாட்டர் வெளியேறும் குழாய் ஒன்றில் ஓட்டை விழுந்து கான்க்ரீட் போட்டு வைத்திருந்தோம் அதை இங்கே சரி செய்தோம்.
முதன்மை இஞ்சினியர் விடுமுறைக்கு செல்ல அவரை விடுவிக்க வந்தவரும் பங்காளதேஷை சார்ந்தவர்.கொஞ்சம் கூலானவர். ஜெனரேட்டரின் ஓவராலிங் நடந்தது. மெயின் இன்ஜினின் எக்ஸ்சாஸ்ட் வால்வ்,ஏற் ஸ்டார்டிங் வால்வ்,பீயுல் வால்வ்,பீயுல் பம்ப் மாற்றுதல் மற்றும் அவற்றை கழட்டி பிரித்து எப்படி ஓவராலிங் செய்வது அதன் வரைபடத்தை பார்ப்பது பற்றி தெளிவாக சொல்லித்தந்தார் இரண்டாம் இன்ஜினியர் ஷமீர்.
ஏழுமாத பணிஒப்பந்தத்தில் சென்ற நான் ஐந்து மாதம் இருக்கும்போது ஒரு மாத பணிநீட்டிப்பு கடிதத்துடன் முதன்மை இஞ்சினியரை சந்தித்தேன். “வாட் ஹாப்பண்ட் வித் லாஸ்ட் சீப் இஞ்சினியர், உனது ரிப்போட் பாத்தேன், அத நான் கம்பெனிக்கு அனுப்பமாட்டேன். வெசல் மானேஜர் கண்டிப்பா எக்ஸ்டென்சன் தர மாட்டார்” என்றார்.
அடுத்த சில நாட்களில் ஜப்பானிலிருந்து என்னை என்னை வீட்டுக்கு அனுப்ப தகவல் வந்தது. இரண்டாம் இஞ்சினியர் “சீப்இஞ்சினியர் வீட்டுக்கு போவும்போது எதோ நடத்திருக்கு,காண்ட்ராக்ட் முடிய உனக்கு இன்னும் ரெண்டு மாசம் இருக்கு,இப்பவே உன் சைன் ஆப் மெசெஜ் வந்திருக்கு,சம்திங் ராங்” என்றார்.
 |
| டோக்கியோ விமான நிலையத்தில் |
காப்டனை பார்த்தேன் “லெட் மீ செக்”என சொன்னார். மறுநாள் மேலும் நான்கு பிலிப்பினோ பணியாளர்களை விடுவிக்கும் தகவல் வந்தது. காப்டன் என்னிடம் “நெக்ஸ்ட் வாயேஜ் ஜப்பானின் டூ கரீபியன் மொத்தம் ஏழு பேருக்கு காண்ட்ராக்ட் முடியுது,அதனால குலாலம்பூர் ஆபிஸ் ஐஞ்சி பேர இங்க அனுப்புது. இங்க இருந்து பிளைட் டிக்கெட் அறுநூறு டாலர், கரீபியன்ல உங்கள இறக்குனா ரெண்டாயிரம் டாலர் டிக்கெட் வில, ஐஞ்சும்,ஐஞ்சும் பத்து டிக்கெட்ல பத்தாயிரம் டாலருக்கு மேல மிச்சம் ஆகுது அதான் ஆபிஸ் உங்கள இங்க இறக்க முடிவு பண்ணிருக்கு” என்றார்.
ஐந்தரை மாதத்தில் ஜப்பானின் யக்கோஹாமாவில் இறங்கி டோக்கியோவில் ஒரு இரவு விடுதியறையில் தங்கிவிட்டு நரிட்டா பன்னாட்டு விமான நிலையத்திருந்து ஹாங்காங் – சென்னை வழியாக திருவனந்தபுரம் வீடு போய் சேர்ந்தேன்.
விடுமுறையில் இருந்த என்னை ஐந்தரை மாதங்களாக அழைக்கவேயில்லை பணியில் இணையசொல்லி. நான் மும்பை அலுவலகத்திற்கு அழைத்து கேட்டபோதெல்லாம் காத்திருக்க சொன்னார்கள். ஜூன் மாதம் முப்பதாம் தேதி கப்பலில் இருந்து இறங்கிய எனக்கு டிசம்பரில் அடுத்த வாய்ப்பு தந்தார்கள். அதாவது ஐந்தரை மாத பணிக்குப்பின் ஐந்தரை மாதம் காத்திருப்பு.
இம்முறை என்னை வழியனுப்பி வைக்க நண்பன் ஜெகன் திருச்சியிலிருந்து வந்திருந்தார். கொச்சி அலுவலகம் சென்று ஆவணங்களை பெற்றுகொண்டு மும்பைக்கு விமானம் ஏறினோம் கேரளாவை சார்ந்த சமையல்காரர் பிரபீஸ் கிருஷ்ணா,மூன்றாம் அதிகாரி பிரவின் என்னுடன் வந்தனர். மும்பை துறைமுகத்திற்கு கப்பல் வருகிறது. விமானத்தில் படிக்க இஷா யோகா மைய நிறுவனர் சத்குருவின் சத்குரு ஜக்கி வாசுதேவின் ஞானத்தின் பிரம்மாண்டம் எனும் நூல் கையில் வைத்திருந்தேன்.
விடுமுறையில் ஊரில் இருந்தபோது நான் கற்றிருந்த வேதாத்ரி மகரிஷியின் யோக வகுப்பின் அடிப்படை பயிற்சி முடிந்து பிரம்மஞானம் வகுப்பும் அதை தொடர்ந்து ஆசிரியர் பயிற்சிக்கும் பொள்ளாச்சி அருகிலுள்ள ஆழியாறு போய் வந்தேன். நண்பன் ஜெகன் பொள்ளாச்சியிலிருந்து கோவை வரசொல்லி இருவருமாக வெள்ளியங்கிரி மலை சென்று வந்தோம். அப்போது இஷா யோக மையத்தில் வாங்கிய ஞானத்தின் பிரம்மாண்டம் நூல் எனக்கு நிறைய விடைகளை தந்ததோடு இமயமலை ஒருமுறை சென்றுவர தூண்டியது.
மும்பையில் இறங்கியதும் விடுதியில் தங்கவைத்தார்கள். தூங்கி எழுந்து மாட்டுங்கா லேபர் காம்பில் உள்ள அறைக்கு நண்பர்களை சந்திக்க சென்றேன். மாலையில் முகவர் விடுயறையிலிருந்து அவரது அலுவலகம் அழைத்து சென்று காத்திருக்க சொன்னார். இரண்டாம் இஞ்சினியர் ஷமீர் “ஷாகுல் அஸ்ஸலாமு அலைக்கும், லிஸ்ட்ல உன் பேரு பாத்தேன்,சீப் இஞ்சினியர் சித்திக் கப்பல்ல இருக்காரு வா போவோம்” என சிரித்தார்.
மூன்றாம் இஞ்சினியராக ஆந்திராவின் நரசிம்ம ராஜுவும் எங்களுடன் பணியில் இணைய காத்திருந்தார். மாலை ஆறு மணிக்கு துறைமுக அதிகாரிகளின் ஒப்புதல்களை பெற கொடுக்க வேண்டியதை கொடுத்து ஆவணங்ளை வாங்கிகொண்டார். இந்திய மனநிலை அப்படிதான் இருக்கிறது.
 |
| மெயின் இன்ஜின் |
நான் இறங்கும்போது இருந்த சில பணியாளர்கள் இன்னும் இருந்தார்கள். பழகிய கப்பலில் நன்கறிந்த முதன்மை,இரண்டாம் இஞ்சினியர்களுடன் வேலை. பத்தி சாப் ஆக கேரளாவின் கோப குமார் கூரியாட் இருந்தார்.
கப்பல் ஐரோப்பாவில்,இங்கிலாந்தின் சவுத்ஆம்டன்,ஜெர்மனி ப்ரேம்மேன் ஹெவனில் கார்களை ஏற்றியபின் இத்தாலியின் சவோனாவில் கார்களுடன் தில்லி மெட்ரோவுக்கான ரயில் பெட்டிகள், விவசாயத்திற்கு உதவும் வண்டிகள் ஏற்றப்பட்டு அரபு வளைகுடா நாடுகள், மும்பை, சிங்கபூருக்கு செல்லும் பயணத்தை தொடங்கியது.
மேலும் ....
நாஞ்சில் ஹமீது,
20-may-2025.
sunitashahul@gmail.com
No comments:
Post a Comment