நினைவுகள் . எனது யோகா

  குரு ஞான ரிஷி ராதாகிருஷ்ணன்  அவர்கள் சொல்வார்கள். நாம் இளமையாக இருக்கும்போதே நல்ல மகிழ்வாக(செயல்கள்) வாழ்ந்து நல்ல நினைவுகளை சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். முதுமையில் உடல்தளர்ந்து இருக்கையில் இளமையில் உள்ள நல்ல நினைவுகளை அசைபோட்டு மகிழ்ந்திருக்கலாம் என.

    என் எஸ் ப்ரண்டியர் கப்பலில் 2023 ஆம் ஆண்டு  மே மாதம் முதல்  2023 அக்டோபர் இறுதிவரை ஐந்தரை மாதம் பணிபுரிந்தேன். இம்முறை என் எஸ் ப்ரண்டியர் க்காக அழைத்தபோது இந்த வாய்ப்பை நழுவவிடாமல் பிடித்துக்கொள்ள அதுவே காரணம்.

  முதல் முறையாக காஸ் பிட்டராக இந்த கப்பலுக்குத்தான் வந்தேன். திருச்சி ஸ்ரீரங்கத்தை சார்ந்த கிறிஸ்டோபர் காஸ் இஞ்சினியராக இருந்தார். பாண்டியை சார்ந்த மஞ்சுநாதன் முதன்மை இஞ்சினியர். அப்போது என்னுடன் பணியில் இணைந்து இரு மாதங்களுக்குப்பின் காப்டனாக பொறுப்பேற்றார் பிலிப் மெண்டோசா.

    பொங்கல் தினமான செவ்வாய்க்கிழமை இந்தோனேசியாவின் Tanjung sekong துறை முகப்பில் சரக்கு இறக்கிகொண்டிருந்த கப்பலில் படகில் வந்து ஏறினோம்.

   மோட்டார்மேன் இருவரும் தமிழர்கள். தூத்துக்குடியை சார்ந்த லீமேன் போனில் தொடர்பில் இருந்தார், முதல் முறையாக இப்போது தான் பார்க்கிறேன். சமையற்காரர் ராகுல் மேஸ்திரி சன்னி ஜாய் கப்பலில் ஒரு மாதம் என்னுடன் இருந்தவர்.

     நான் மாற்றிய தண்ணிர் குழாய் 

   கப்பலில் பாதம் பதித்தது முதல் எனது நினைவுகள் உயிர்பெற துவங்கியது.மெஸ் ரூம் சுவரில் ஒட்டபட்டிருந்த படம். படம் சொல்லும் கதை என ஒரு கட்டுரை எழுதியுள்ளேன்.அடுமனைக்குள் உள்ள தண்ணீர் குழாய் நான் புதிதாக மாற்றியது. நேவிகேஷன் அறையில் (wheel house) உள்ள குளிரூட்டி பொருத்தியபோது அதன் outdoor unit  ஐ நிரந்தரமாக வைக்க வெல்டிங் செய்வது என கப்பலின் காப்டனும், முதன்மை இனிஜியரும் முடிவு செய்தார்கள். எல் பி ஜி கப்பலில் வெல்டிங் செய்வது பாதுகாப்பற்றது, முதலில் கப்பல் நிறுவனத்துக்கு தகவல் சொல்லி அனுமதி பெற வேண்டும். அது கிடைக்கவே கிடைக்காது.

   அந்த வேலையை என்னிடம் சொன்னபோது “வெல்டிங் அடிக்காமலே நான் பிக்ஸ் பண்ணி தாறேன்”என்றேன்.

“ரப் வெதர்ல எ ஸி உருண்டு கடல்ல பெயிரபிடாது” என முதன்மை அதிகாரி சொல்லிவிட்டு. 

“நீ சீப் இன்ஜினியர்ட்ட சொல்லிட்டு வேலையை செய்” என்றார்.

 படம் வரைந்து முதன்மை இஞ்சினியரிடம்காண்பித்து காப்டனிடம் அனுமதி பெற்று மிக எளிதாக அந்த வேலையை செய்து முடித்த தருணம். எல்பிஜி திரவம் சாம்பிள் எடுக்க சிறு குழாய் பொருத்தியது என கப்பல் முழுவதும் நல்ல நினைவுகள் நிரம்பியிருக்கிறது.மிக மகிழ்வாக உணர்ந்தேன்.

    முதல் நாள் மாலை இயந்திர அறைக்கு சென்றபோது இரண்டாம் இஞ்சினியர் அமித்தை கண்டேன். 2019 ஆம் ஆண்டு யூயோ கப்பலில் என்னுடன் மூன்றாம் இஞ்சினியராக பணிபுரிந்தவர். அமெரிக்காவின் மார்க்ஸ் ஹூக் துறைமுகப்பில் அவருடன் ஒன்றாக ஒன்றாக பணியில் இணைந்து ஒன்றாகவே ஊர் திரும்பினோம்.

 அமித் என்னிடம் “ஷாகுல் நினைவு இருக்கிறதா” எனக்கேட்டார். அவரை பார்த்ததுமே யூயோ கப்பலில் நடந்த சில மோசமான நிகழ்வுகள் புலியை கண்ட மானை போல துள்ளி எழ தொடங்கியது. நான் வாழ்வில் நினைக்கவே வேண்டாம் என மறந்திருந்த நினைவுகள் அவை. அப்போது தொப்பி என கட்டுரை ஒன்று எழுதியிருந்தேன். 

   சமீபத்தில் என் பிளாக்கில் அந்த கட்டுரையை தேடியபோது கிடைக்கவில்லை அது எப்படியோ அழிந்து போயிருந்தது. நல்லது என எண்ணியிருந்தேன்.இப்போது அவை உயிர்பெற்று மேலெழும்பி வந்தது. அந்த கட்டுரை வாட்சப்பில் இருந்தது. உயிர் பெற்ற அந்த மோசமான நினைவுகள் இன்னும் சில நாட்கள் மனதில் இருக்கலாம் அமித் அல்லது நான் கப்பலில் இருக்கும் வரை அந்த நினைவு நீளும்.

  எண்ணுதல் முடிதல் வேண்டும். நல்லன எண்ணுதல் வேண்டும்.

https://nanjilhameed.blogspot.com/2023/10/blog-post_22.html?m=1

   நாஞ்சில் ஹமீது.

23-jan-2025.

  கப்பலுக்கு வந்தது முதல் நிறையவே பணிகள். குறிப்புகள் வைத்திருக்கிறேன். கப்பல் அனுபவ கட்டுரைகள் விரைவில் வரும்.